Een van mijn favoriete bezigheden is dwalen. Wegwandelen of wegfietsen van huis, zonder vooropgezet plan. Gisteren, toen de zon scheen en de lente haar gezicht voorzichtig liet zien, pakte ik de mountainbike en liet ik het pad mijn route bepalen.
Precies het juiste pad!
Op mijn gevoel kies ik een pad bij elke kruising die ik tegenkom. Het wordt uiteindelijk een ronde door de buitengebieden van Hezingen, Duits Hezingen, Uelsen en Lage. En het brengt me op plekjes waarvan ik het bestaan niet wist. Ik fiets over zandpaden en kleine weggetjes, door de bossen en langs de boerenerven. Sommigen zijn groot, strak en modern. Maar er zijn er ook die kleiner zijn, blijven steken in grootmoederstijd. De geur van vee en mest, ze geven een nostalgisch gevoel. Voorbij de watermolen met zijn waterplassen, volg ik een oud karrenpad over een boerenerf. Even denk ik niet meer verder te kunnen, maar dan zie ik een zandpad dat me een heuvel opleidt. Boven staat een picknicktafel met daarachter een schattig boerderijtje. Er staat een bordje bij, “Dahlia’s”. Wanneer zouden die in bloei staan? Hier moet ik dit zomer zeker nog een keer naar toe.
Ik fiets hellingen af, maar later ook weer op. Bij een hele steile fluistert een stemmetje in me dat me dat niet gaat lukken. Maar weer een ander wuift dit bezwaar weg, want lopen is ook een optie! Ik geef toe aan het tweede stemmetje. En ik haal het wel, die top. 😊
Op het bankje boven op de Lönsberg, net voorbij het heideveld de Paardenslenkte heb ik een geweldig uitzicht naar de gebieden rondom. Hier neem ik de tijd om een kwartiertje niets anders te doen dan luisteren naar de opgewekte vogels, te kijken naar het voorzichtige kleuren van de bloesems en het jong blad en om de lente te voelen. Als ik om 10.30 uur mijn fiets weer bij huis parkeer is mijn hoofd fris en opgeruimd. Laat mijn dag maar beginnen!
Dwalen buiten in de natuur is een hele goede manier om te relaxen.
Heb je last van stress, voel je je moe en zit je hoofd te vol met gedachten, trek dan ook je wandelschoenen aan of stap op de fiets. En laat het pad voor de verandering eens een keer de richting bepalen. Je zult merken dat je nog half niet weet hoeveel mooie plekjes er zijn in de buurt.
Heb je niet zoveel tijd? Verdeel je tocht dan in twee delen van, bijvoorbeeld, een uur. In het eerste uur laat je de paden je route bepalen. En in het volgende uur helpt Google Maps je wel weer naar huis.
Precies het juiste pad!
Een ochtendje dwalen,
dit keer op de fiets.
Het pad laten bepalen,
Geen tijd, geen route, niets.
Verwondering over plekjes,
Niet persé een doel.
Dat zorgt in het hoofd,
voor een uitgerust gevoel!